De vanuit de Engelse internationale havenstad Bristol opererende zangeres en songschrijfster Katy J Pearson debuteerde in november 2020 op plaat met het album “Return” dat vrij enthousiast werd onthaald in de Britse en Europese muziekpers. Haar op Kate Bush lijkende en haast niet imiteerbare stem en de pop-, country- en Americana-liedjes die ze voor die eerste plaat had opgenomen zorgden ervoor dat die pers haar al meteen sterkwaliteiten toeschreef. De eerste single “Take Back The Radio” uit dat album werd uiteindelijk één van de grootste hits in Engeland tijdens de lockdownperiode veroorzaakt door de coronapandemie.

Nu komt de 26-jarige Katy J Pearson met een opvolger voor dat debuutalbum in de vorm van de elf nieuwe nummers tellende plaat “Sound Of The Morning”. Tien van die elf nummers componeerde zij zelf, wel telkens met co-auteurschap van andere componisten zoals Robert Pearson, Ben Hambro, Josh Day-Jones, Ali Chant en Dan Carey. Die twee laatsten traden ook op als producer van elk een vijftal songs die werden opgenomen voor deze op 8 juli uitkomende plaat.

Het elfde nummer dat Katy J Pearson op dit album brengt is een coverversie van het liedje “Willow’s Song”, een psychedelische folkballad die door de Amerikaanse componist Paul Giovanni in 1973 werd geschreven en die door de gelegenheidsband ‘Magnet’ werd opgenomen voor de Britse horrorfilm “The Wicker Man”. In de rockende versie die Katy van dit nummer brengt vinden we haar stem dan weer gelijken op die van ‘Fleedwood Mac’-frontvrouw Stevie Nicks.

De eerste single die uit “Sound Of The Morning” werd getrokken is het nummer “Talk Over Town” dat u op de eerste video bij deze recensie kunt beluisteren. De tweede bijgaande video brengt u het op een repetitieve beat en basriff gebrachte nummer “Alligator”’ dat wij graag als tweede single uit de plaat zouden willen tippen. Het album begint echter met de titeltrack die gevolgd wordt door de poppy single “Talk Over Town”. Een ander opvallend nummer is “Float” dat Katy samen componeerde met Oliver Wilde van de indieformatie ‘Pet Shimmers’, een sextet dat ook afkomstig is uit Bristol.

Daarnaast is het op een swingend uptemporitme gebrachte “Confession” over het ‘#MeToo’-gebeuren naast de akoestische gitaarballad “The Hour” en popsongs “Game Of Cards” en “Storm To Pass” volgens ons zeker de moeite van het meermaals beluisteren waard. Als beluisteraar van de platen van Katy J Pearson moet je wel telkens weer even wennen aan het zeer specifieke stemgeluid van deze dame, maar eens dat gebeurd is ontdek je dat zij veel potentieel heeft in haar zingen en haar songs.

(valsam)